مرثیه ای بر وضعیت رزیدنت های کشور
- شناسه خبر: 4226
- تاریخ و زمان ارسال: 11 دی 1402 ساعت 0:15
- منتشرکننده: مدیریت

مهدی گل سفید علوی؛ پژوهشگر مدیریت/ اخیرا خبرهای بدی از وضعیت زندگی، بحران های روحی و حتی خودکشی رزیدنت های کشور به گوش می رسد. اخباری پر از حسرت، اندوه و یک دنیا افسوس.
باور بسیاری از ما بر این است که پزشکان متخصص، قشری مرفه، پردرآمد و با جایگاه خاص اجتماعی هستند، درحالیکه تنها بخش کوچکی از پزشکان قدیمی و متخصص ما از درآمدهای بالا برخوردار هستند. اما این موضوع را در نظر نمیگیریم که یک پزشک متخصص از چه پیچ و خم های سختی در زندگی خود عبور کرده، چقدر صبوری به خرج داده، سالیان سال زندگی خود را در مطالعه و شیفت های طاقت فرسا گذرانده و چه هزینه هایی پرداخته تا به این مرحله رسیده است. متاسفانه در حال حاضر رزیدنت های فعلی اصلا وضعیت خوب و رضایت بخشی ندارند. ساختار به گونه ای طراحی شده که این عزیزان منزلت لازم را ندارند. همه وجودشان تردید و دغدغه آینده است. آینده ای پر از ابهام و پیچیدگی. یک دانشجوی تخصص به صورت تمام وقت یا در حال مطالعه است و یا باید در شیفت های سنگین مراکز درمانی فعالیت نماید. با همه این اوصاف حقوق دریافتی (کمک هزینه) یک رزیدنت پایین ترین عدد در کل مشاغل است و فاصله اندکی با حداقل حقوق مصوب سالیانه یک کارگر دارد. هر شغلی را که تصور کنید مثل آرایشگری، رانندگی، بنایی، کارمندی، آشپزی، کشاورزی، آموزگاری و … درآمد بالاتری نسبت به یک رزیدنت دارند.
برای این قشر با استعداد و فرهیخته کشور همیشه جای سوال است که چرا با وجود تعداد کم ایشان، بسیاری موارد بر وضعیت زندگی، رفاه و تامین آتیه آن ها در بودجه کشور اولویت دارد.
در خصوص دانشجویان تخصص و رزیدنت ها، همه چیز موکول به آینده است. پس از تقریبا ۱۵ سال تحصیل دانشگاهی در حدود سن ۳۵ سالگی یک پزشک متخصص باید وارد بازار کار حرفه ای و بسیار پر مسئولیت و رقابتی شود. در این شرایط درآمد این پزشک متخصص از بسیاری از مشاغل کمتر است. صندلی های خالی و تکمیل نشده دوره های دستیاری حاکی از عدم جذابیت شرایط فعلی و عدم تمایل پزشکان برای ادامه تحصیل و اخذ مدرک تخصص است.
مطالعات و درس خواندن های بدون پایان در مقطع دکتری حرفه ای و تخصص، امتحان ها و آزمون های متنوع و مکرر، فضای سرد و بی روح دانشگاه ها، شیفت های سنگین و طاقت فرسا، مدت زمان طولانی تا رسیدن به نقطه شروع کار حرفه ای، بحران های روحی ناشی از فشارهای مختلف صنفی و اجتماعی، ظرفیت های پر هیئت علمی، ساختار سنتی دانشگاه ها و دانشکده های علوم پزشکی، فقدان روحیه جوان گرایی در ساختار وزارت بهداشت و درمان در سال های گذشته، عدم اطمینان در خصوص آینده، درآمدها و کمک هزینه های ناچیز مدت تحصیل رزیدنت ها، طرح های طولانی مدت، تعهدنامه های اجباری، صندلی های سهمیه ای و سایر موارد مشابه تنها بخشی از مصائب رزیدنت ها و دوران تحصیل پزشکان متخصص است.
حاصل این نا امیدی ها و سوء مدیریت ها، افزایش نرخ مهاجرت پزشکان، فعالیت در سایر حوزه های تخصصی مثل زیبایی و کنار گذاشتن کلی حوزه سلامت و درمان و پرداختن به سایر کسب و کارها توسط ایشان است.
انتظار می رود مسئولان مربوطه با تغییر سیاست ها و اجرای راهبردها و برنامه های هوشمندانه ضمن رفع مشکلات این قشر معزز و فرهیخته جامعه، شرایط معیشتی و رفاهی در خور جایگاه اجتماعی این عزیزان برای ایشان فراهم سازند. در غیر این صورت در آینده ای نه چندان دور کشور با بحران جدی کمبود پزشکان متخصص مواجه خواهد شد.🔴 منتشر شده در شماره 3262 روزنامه بشارت نو مورخ 1402/10/11