مدعیان ولایتمداری در پازل رسانه ای-سیاسی دشمن بازی می کنند؟

گزارشی از دامن زدن تندروها به اختلافات جناحی و حملات علیه روحانی و ظریف از تریبون «صدا و سیما» و «مجلس»:

میترا موحد/ پس از هجمه های گسترده علیه حسن روحانی و شعار دادن علیه وی و وزیر خارجه دولتش محمد جواد ظریف دیروز دوشنبه حسن روحانی نسبت به این حمله ها خطاب به صداوسیما واکنش نشان داد. در روزهای اخیر تندروها کارزاری را در شبکه‌های اجتماعی به راه انداخته و خواستار «محاکمه روحانی و ظریف» شده‌اند. هرچند اگر این هشتگ را در یکی از چند شبکه‌ اجتماعی پرکاربرد همچون ایکس(توئیتر) یا همین عبارت را در یکی از موتورهایی همچون گوگل جست‌وجو کنید، می‌بینید که این چندمین‌بار در سال‌های اخیر است که چنین کارزاری کلید خورده و اگرچه هرگز به نتیجه مورد ادعای این طیف از نیروهای سیاسی که همان «برخورد قضایی» با رییس‌جمهور و وزیر امور خارجه ایران در دولت‌های یازدهم و دوازدهم باشد، نزدیک هم نشده اما این به‌معنای آن نیست که این هجمه‌های مجازی بی‌اثر بوده‌اند؛ تاجایی‌که به باور برخی ناظران حتی ساده‌انگاری است که تصور کنیم تاثیر موردنظر و نتیجه مطلوب برای افرادی که چنین کارزارهایی را کلید زده و می‌زنند، لزوما برخورد قضایی و قانونی باشد.
ماجرا اما زمانی شکل جدی تری به خود گرفت که کار به صحن علنی مجلس کشیده شد. زمانی که رییس مجلس نیز بدون توجه به اینکه با اظهاراتش، در زمین چه کسانی بازی می‌کند، با کارزار مجازی تندروها علیه رییس‌جمهور و وزیر خارجه پیشین ایران در دولت‌های یازدهم و دوازدهم همراه شد و هم‌صدا با تندروها و دلواپسانِ هرگونه تعامل ایران با جامعه جهانی، عملا علیه حق اظهارنظر و آزادی بیان دو تن از چهره‌های شاخص سیاسی کشور اعلام موضع کرد! محمدباقر قالیباف که در بخشی از نطق پیش از دستور خود نامه ایران، چین و روسیه به شورای امنیت درمورد لغو قطعنامه۲۲۳۱ را «نمادی از همبستگی استراتژیک این سه قدرت بزرگ» ارزیابی کرد و علاوه‌بر آن، از اینکه این سه کشور، به‌تعبیر او، «با صراحت اعلام کردند که تلاش‌های سه کشور اروپایی برای فعال‌سازی مکانیسم موسوم به اسنپ‌بک، از اساس فاقد اعتبار حقوقی است» استقبال کرد، در ادامه مدعی شد که حسن روحانی و جواد ظریف به‌عنوان رییس‌جمهور و وزیر خارجه ایران در سال‌های نه‌چندان دور، با اظهارات اخیرشان، به مسیر «همکاری‌های راهبردی ایران با روسیه» لطمه زده‌اند.
جالب آنکه این نکته که روحانی در مدت اخیر، به هیچ عنوان درباره روس‌ها اعلام موضع نکرده، تنها ساعتی پس از انتقاد قالیباف در صحن علنی مجلس، ازسوی حسام‌الدین آشنا، مشاور فرهنگی روحانی در دوران ریاست‌جمهوری نیز مورد تاکید قرار گرفت. آشنا که از طریق حساب کاربری شخصی خود در شبکه اجتماعی ایکس(توئیتر) به نطق پیش از دستور قالیباف واکنش نشان می‌داد، خطاب به رییس مجلس نوشت: «۱. خوب نیست هر نوشته‌ای را که ه می‌دهند با صدای بلند بخوانید. ۲. تا آنجا که می‌دانیم آقای روحانی اخیرا درباره روسیه بیانی نداشته‌اند. ۳. جمع بستن چین و روسیه در مواضع و تحلیل‌های مسوولان نظام، شایسته نیست.»

با این همه اما آنچه حتی بیش از هجمه نابهنگام قالیباف علیه روحانی محل تامل بود، انتقادهای او به مواضع اخیر ظریف بود. چه آنکه ظریف مشخصا در واکنش به روایت عجیب و خلاف واقع سرگئی‌لاوروف درباره چگونگی اضافه شدن بند مربوط به مکانیسم‌ماشه در متن برجام، ناگزیر به اظهارنظر شده بود و طبیعتا اگر ابتدا وزیر خارجه روسیه ادعاهای خلاف واقع خود را مطرح نمی‌کرد، طبیعتا وزیر خارجه پیشین ایران نیز کلامی درباره روابط ایران و روسیه به زبان نمی‌آورد. ماجرا از این قرار بود که لاوروف چندی پیش در اظهاراتی بحث‌انگیز مدعی شده بود که «ما از مکانیسم ماشه شگفت‌زده شدیم اما اگر شریک ما این فرمول را که صراحتا یک دام حقوقی بود پذیرفته، ما دلیلی برای مخالفت نداشتیم. می‌توانم درک کنم چرا ظریف از چنین فرمول غیرمتعارفی حمایت کرد، ایران قصد نقض برجام را نداشت و مطمئن بود کسی نمی‌تواند به نقض آن متهمش کند اما آنچه رخ داد این بود که ایران توافق را نقض نکرد بلکه آمریکا از آن خارج شد و اروپایی‌ها نیز به تعهدهای خود عمل نکردند. پس از آن، دوباره شروع به درخواست امتیازات جدید از ایران کردند. از آنجا که شما به ظریف اشاره کردید، این مکانیسم تا حد زیادی مخلوق خود او بود.»
واکنش روحانی به هجمه های اخیر
براساس گزارش روابط عمومی دفتر رئیس‌جمهور ایران در دوره‌های یازدهم و دوازدهم؛ جریان شناخته‌شده‌ای در هفته‌های اخیر تلاش کرده است با فرافکنی و نشر افترا علیه حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین حسن روحانی، از جریان قدرتمند اعتدال‌گرایی در کشور انتقام بگیرد. این موج‌آفرینی با توسل به اقسام دروغ‌ها و زشت‌ترین الفاظ، اتهاماتی بی‌پایه را بی‌محابا در تریبون مجلس و برنامه‌های صداوسیما تکرار می‌کند.

1-از جمله اتهامات بی‌پایه و اساس این جریان، طرح مجدد موضوع سرقت فرش‌های مجموعه سعدآباد است که مسئولان دولت سیزدهم به دروغ و برای انحراف افکار عمومی آن را مطرح کردند و سخنگوی قوه قضائیه روز ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ صراحتاً با تکذیب سرقت آنها، اعلام کرد که این فرش‌ها در سایر دستگاه‌های دولتی پیدا شده است. شاکی اصلی این پرونده دولت دوازدهم بوده است؛ چنانکه اولین گزارش رسمی به نهاد قضایی برای تعیین وضعیت این فرش‌ها توسط بازرسی ویژه ریاست‌جمهوری در دوره دوازدهم ارسال شد و از سازمان بازرسی کل کشور درخواست رسیدگی شد که متعاقب آن دستگاه قضایی پس از تحقیقات مقدماتی، اتهام سرقت فرش‌ها را رد و با ردیابی، آنها را در دیگر دستگاه‌های دولتی شناسایی کرد. جای تأسف است جریان مذکور این‌چنین خلاف نظر رسمی دستگاه قضایی، دروغ‌پراکنی می‌کند تا پروژه نفاق‌افکنی خود را پیش ببرد.
2-دروغ مضحک دیگر که یک به‌اصطلاح کارشناس در صداوسیما بیان کرد عدم سرمایه‌گذاری اقتصادی دولت تدبیر و امید در سوریه بود؛ این گزاره فراتر از جهل، یک جعل آشکار است. مجموعه اسناد همکاری‌های اقتصادی ایران در دوره دولت‌های یازدهم و دوازدهم و دولت سوریه پس از پایان بحران داخلی این کشور، خلاف ادعا‌های صداوسیما را اثبات می‌کند؛ از اسناد همکاری امضاشده در ۲۸ دی ۱۳۹۵ در تهران، شامل واگذاری پنج هزار هکتار از اراضی کشاورزی، واگذاری معدن فسفات الشرقیه، واگذاری هزار هکتار زمین برای احداث مخازن و پایانه‌های نفت و گاز، واگذاری پروانه اپراتور تلفن همراه تا امضای موافقت‌نامه همکاری‌های اقتصادی راهبردی بلندمدت و تفاهم‌نامه ۴۶۰ میلیون دلاری تأسیس نیروگاه برق بین سوریه و ایران در مهرماه ۱۳۹۷ و ده‌ها توافق دیگر.
3-گزارش ۷ دقیقه‌ای صداوسیما در شامگاه ۸ آبان نمود دیگری از لجن‌پراکنی رسانه‌ای این جریان بود و مرز‌های جدیدی در جعل و تحریف را گشود؛ با ادعای عجیب «سخنرانی روحانی علیه روسیه و نامیدن این کشور به عنوان مخل امنیت جهانی!» این گزارش به خوبی نشان می‌دهد هدف تخریب است. یا مسئولان صداوسیما سخنان روحانی را نخوانده و نشنیده‌اند و چنین صحنه‌پردازی کرده‌اند که عذر بدتر از گناه است و یا خوانده و شنیده‌اند و به چنین جعل عجیبی دست زده‌اند که وامصیبتا.
این گزارش سراسر دروغ، مصداق عینی اظهارات اخیر روحانی است که گفت: «صداوسیما دنبال ایجاد اختلاف و دروغ و تهمت است و علیه انسجام و اتحاد ملی کار می‌کند.
آیا این رویه صداوسیما هدفی جز ایجاد تفرقه، خدشه به اتحاد و مشوش کردن فضای سیاسی دارد؟ آیا برای تحقق منویات سیاسی سران فعلی صداوسیما، می‌توان از هر مرز حرفه‌ای و اخلاقی عبور کرد و اکاذیبی نشر داد که سابقه تاریخی و مستندات موجود، آشکارا خلاف آن را اثبات می‌کند؟در چند دهه مسئولیت روحانی در مناصب کلیدی کشور، هیچ‌گاه اظهارنظر یا موضعی از ایشان علیه روابط ایران با همسایگان و شرکای استراتژیک و دیگر کشور‌هایی که موضع خصمانه علیه ایران اتخاذ نکرده‌اند – جز آمریکا و رژیم اشغالگر اسرائیل – نمی‌توان یافت. علاوه بر آن، تعداد سفر‌ها و دیدار‌های مسئولان دولت‌های یازدهم و دوازدهم به چین و روسیه، قرارداد‌های امضاشده بین ایران با این کشورها، امضای برنامه ۲۵ ساله همکاری جامع ایران و چین و آماده‌سازی موافقت‌نامه راهبردی ایران و روسیه در دولت‌های یازدهم و دوازدهم گویای اهتمام جدی برای تقویت روابط در سطح راهبردی بین ایران با چین و روسیه است. در اظهارات اخیر روحانی نیز تقویت روابط ایران با چین و روسیه پس از سال ۱۳۹۲، وتوی قطعنامه‌های غیربرجامی توسط این دو کشور و امضا قرارداد ۴۰ میلیارد دلاری با چین پس از برجام مورد اشاره قرار گرفته است.
4-رویه دفتر رئیس‌جمهور ایران در دوره‌های یازدهم و دوازدهم، پرهیز از ورود به مجادلات ناصواب و پاسخ مستمر به این اکاذیب مضحک است چراکه شرایط فعلی را در برآورد دشمنان برای هرنوع تحرکی علیه ایران مهم می‌داند و ارسال هرگونه پیام نسنجیده مبنی بر شکاف داخلی را خلاف امنیت ملی ارزیابی می‌کند.حفظ اتحاد مقدس نه یک توصیه اخلاقی که یک راهبرد ملی سرنوشت‌ساز در برهه کنونی است و البته اینجاست که مشخص می‌شود مدعیان ولایتمداری چه میزان به این راهبرد‌ها پایبند هستند. دامن زدن به اختلافات جناحی، بازی در پازل رسانه‌ای – سیاسی دشمن و تکمیل سناریوی شکاف و اختلاف است. همه باید هوشیار باشیم مبادا قلیلی از افراد مشکوک به نام اتحاد مقدس، اختلاف وحدت‌شکن را دنبال کنند.